دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۴۴ با هدف تربیت و تامین بخشی از نیروهای متخصص موردنیاز کشور، در سطوح بالای علمی تاسیس گردید. این دانشگاه در مقایسه با بسیاری از دانشگاه‌های ایران و جهان دانشگاهی جوان و در حال رشد است. خوشبختانه در طول دوران فعالیت خود توانسته است به صورت یک موسسه علمی پیشرو در صنعت، فناوری‌های روز و علوم کاربردی در عرصه علم، منطقه‌ای و جهانی مطرح و جایگاه ارزشمندی پیدا کند و به عنوان مرکزی برای تبدیل رویاهای نسل‌های ایرانی به واقعیت‌های امروزی همواره مورد تحسین و شگفتی جامعه باشد. هدف این دانشگاه، فراهم نمودن محیطی علمی و پویا برای کسانی است که در راستای کسب علم و دانش تلاش می‌نمایند، و پایگاه و نقطه اتکاء و اعتماد آنانی است که واقعیات و حقایق علمی را درک کرده، برای نشان دادن آن به دیگران کوشش می‌کنند.
دانشگاه صنعتی شریف دیدگاه خویش را در خلق، انتشار و کاربرد دانش در یک محیط یادگیری کاملا پویا جستجو می‌کند. این دیدگاه سبب ارتقای کیفی آموزش، پژوهش، و ارائه خدمات به جامعه و حل مسائل آن در حد توان شده است. بطوری که با بیش از 50 سال تجربه مفتخر است که با یاری خداوند بزرگ و تلاش استادان کارآمد و مجرب، محققین برجسته، و کارشناسان و کارمندان سخت‌کوش و همچنین بهره‌گیری از امکانات کمک‌آموزشی و آزمایشگاه‌های مجهز توانسته است دانشجویان مستعد خویش را در سطح کارآمدترین نیروهای علمی و فنی کشور به جامعه ارائه نماید.
دانش‌آموختگان این دانشگاه همواره در ردیف قوی‌ترین مهندسین و بالاترین مدیریت‌های علمی، فنی و اجرایی کشور بوده و به علاوه در آزمون‌های متمرکز ورودی کارشناس ارشد از نظر میانگین نمرات و درصد قبولی از کارشناسی به کارشناسی‌ارشد در اکثر رشته‌های فنی، مهندسی و علوم پایه بالاترین مقام را در بین دانشگاه‌های کشور داشته‌اند. همچنین آنهایی که به قصد ادامه تحصیل راهی خارج از کشور شده‌اند نیز به خوبی در سطح بین‌المللی درخشیده‌اند و پس از کسب موفقیت‌های بالای علمی منشاء خدمات ارزنده‌ای گردیده‌اند.

دانشگاه صنعتی شریف دارای ۴57 عضو هیئت علمی است. از این تعداد ۱45 نفر (۳2%) در مرتبه استاد تمام، ۱57 نفر (34%) در مرتبه دانشیار، ۱48 نفر در مرتبه استادیار (۳2%) و 7 نفر به عنوان مربی (۲%)، اعضای هیأت علمی را تشکیل می دهند.