بحران خشکی دریاچه ارومیه در ابتدای دهه 90 و افزایش مطالبات عمومی در این زمینه، دولت جمهوری اسلامی ایران را بر آن داشت تا در تاریخ 28 مرداد سال 92، تشکیل کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه را به تصویب برساند.
حضور 7 وزیر، 2 معاون رئیسجمهور و 3 استاندار حوضه آبریز به عنوان اعضای اصلی و معاون اول رئیسجمهور به عنوان رئیس این کارگروه بر اهمیت این مساله تاکید دارد. مسئولیت مطالعه و طراحی طرح نجات دریاچه ارومیه توسط این کارگروه به دانشگاه صنعتی شریف واگذار شد.
در این راستا دانشگاه صنعتی شریف با ایجاد دفتر برنامهریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه، تشکیل شش کمیته و 20 کارگروه تخصصی با بهرهگیری از نظرات بیش از 750 نفر از متخصصان داخلی و بینالمللی، نقشه راه احیای این دریاچه را تدوین و نظارت و پایش اجرای پروژههای زیرمجموعه طرح در محدوده سه استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان را آغاز کرد. مجموعه اقدامات انجام شده، منجر به تثبیت وضعیت دریاچه ارومیه طی سه سال نخست اجرایی شدن طرح و بهبود وضعیت و افزایش تراز سطح آب دریاچه ارومیه در سالهای بعدی شده است.