همزمان با هفته دفاع مقدس؛ گفتگو با کارمند ایثارگر دانشگاه

دفاع مقدس یکى از درخشان‌ترین صحنه‌هاى نقش آفرینى ملت ایران است و هنوز ناگفته‌هاى بسیارى دارد که لازم است بیان شود تا نسل‌هاى آینده با ایثار و فداکارى ملت ایران و رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس بیشتر آشنا شوند. به مناسبت هفته دفاع مقدس و یادآوری هشت سال رشادت‌ها و دلاوری‌های شهدا، جانبازان و ایثارگران کشور به سراغ ابراهیم سراج کارمند ایثارگر شاغل در دانشکده مهندسی برق دانشگاه رفتیم و گفتگویی کوتاه با ایشان داشتیم.

وی در ابتدا گفت: 15 ساله بودم که پس از گذراندن دوره‌های مرتبط جنگی در پادگان توحید ورامین، از اسلامشهر به جبهه اعزام شدم و در جبهه غرب در منطقه کردستان به دفاع مشغول شدم. منطقه کردستان منطقه رعب‌انگیزی بود و اوایل برای من و در آن سن و سال سخت بود که در چنین شرایطی باشم، اما دفاع از کشور در آن برهه از زمان هر سختی را برایم دلنشین می‌کرد.

همکار ایثارگر دانشگاهی در ادامه گفت: در آن دوران با وجود سن کمی که داشتم اما دفاع از کشور و وطنم برایم یک الویت مهم بود و هیچ چیز حتی سرمای هوا و نا امنی‌های منطقه کردستان مانع من نشد.

وی خاطرنشان کرد: با وجود اینکه  6 ماه از دوران سربازی‌ام را در جبهه‌های جنوب کشور گذرانده بودم اما جبهه‌های غرب کشش و رغبت بیشتری را در من ایجاد کرد و اگر لازم باشد باز هم برای دفاع از وطنم پا در میدان جنگ بگذارم،  بی‌شک سرزمین‌های غرب کشور و منطقه کردستان را انتخاب خواهم کرد.

سراج گفت: در خصوص دفاع مقدس، علی‌رغم تمام مطالبى که گفته شده، هنوز حق مطلب ادا نشده است.  جنگ 8 ساله ما و دفاع مقدس ما، جنگ بین ایمان و کفر بود.

وی با بیان خاطراتی از زمان حضورش در جبهه گفت: سخت‌ترین خاطره من مربوط به زمانی است که بعد از چند روز بی‌خبری و قطع اتصال بی‌سیم با تعدادی از همرزمان در سرمای سخت زمستان در نهایت بعد از سه روز وقتی وارد روستای همجوار شدیم با پیکر بی‌جان 14 نفر از عزیزانمان که توسط دشمن به طرز فجیعی به شهادت رسیده بودند، مواجه شدیم و این خاطره تلخ هرگز از ذهنم پاک نخواهد شد.

سراج در ادامه افزود: از همه هموطنان عزیزم می‌خواهم روحیه انقلابی و دشمن‌ستیزی را در خود حفظ کنند، البته کمی و کاستی‌هایی در کشور وجود دارد و متاسفانه برخی از مسئولین ما دلسوز نیستند اما ملت ایران باید با همدلی دست خائنین به کشور را کوتاه کنند. جنگ در آن دوران باعث دلبستگی بین مردم شده بود و اگر همان روحیه دوران جنگ، این روزها بین مردم حاکم باشد قطعا هیچکس اجازه سواستفاده از کشور را به خود نمی‌دهد.